رفتیم و به سان برگ بر باد شدیم
چون دود ز شعله جسته از یاد شدیم
مجنون صفت از دایره بیرون گشتیم
تیشه زده بر نهاد خویش فرهاد شدیم
در پناه سایه خود هم مگو اسرار خویش
کاین به ظاهر به دوست هم در شب تو را همراه نیست
